Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2024

Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ

Θέλεις Να Γεννηθείς Άνωθεν;
 

Η άνωθεν γέννηση είναι η αναγέννηση που κάνει ο Θεός στη ζωή του ανθρώπου, ο οποίος ειλικρινά μετανοεί για την αμαρτωλή του ζωή και πιστεύοντας στο έργο του Χριστού στο Σταυρό επιθυμεί να γίνει συνειδητό μέλος της Εκκλησίας, που είναι το Θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας περιγράφουν αυτή την ξαναδημιουργία του ανθρώπου με τα παρακάτω λόγια: «Ανόρθωση, αποκατάσταση, αναστοιχείωση, μεταποίηση, αναπτέρωση, ανάπλαση, αναμόρφωση, ανακαίνιση, καινή κτίση, ανακεφαλαίωση, αναγέννηση, νέα ζωή, αληθινή ζωή» (βλ. Φωνή Κυρίου, 10-11-1985).

Ο σύγχρονος άνθρωπος καλείται υπεύθυνα να διαλέξει: Ή να συνεχίζει να ζει, όπως ζει, μακριά από τον Θεό και να πληρώνει κάθε μέρα το κόστος της επιλογής του ή να πει: «Τέρμα η ζωή αυτή. Στρέφομαι σ’ Αυτόν και ζω σύμφωνα με τις εντολές Του».

Γράφει πάνω σ’ αυτό η Φωνή Κυρίου της 22-1-1989: «Όπως ο απ. Παύλος, έτσι και οι Άγιοι γνωρίζουν από προσωπική εμπειρία, ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Σωτήρ του κόσμου. Όποιος έχει προσωπική πείρα της σωτηρίας του Χριστού, όποιος έχει αναγεννηθεί, είναι ο πραγματικός, ο αληθινός, ο γνήσιος Χριστιανός».

Στη Σαμαρείτισσα οι πατριώτες της, αφού άκουσαν τον Χριστό, είπαν: «Η πίστη μας δεν στηρίζεται στα δικά σου λόγια, γιατί εμείς οι ίδιοι Τον έχουμε ακούσει και ξέρουμε πως πραγματικά Αυτός είναι ο Σωτήρας του κόσμου, ο Χριστός» (Ιωάν. 4:42).

Αν ο άνθρωπος δεν αναγνωρίσει ότι, παρά τις επιτυχίες του σε πολλούς τομείς της ζωής του, έχει αποτύχει να ζει ήρεμος, ευτυχισμένος, ικανοποιημένος, χωρίς άγχος και ψυχικά βάρη και δεν ζητήσει τη βοήθεια του Θεού να τον ξαναδημιουργήσει, θα συνεχίσει να ζει στην εσωτερική ψυχική μιζέρια και απόγνωση.

Την κραυγή αυτή για τη σωτηρία τη βλέπουμε και στον άσωτο γιο. Όταν συνήλθε, είπε: «Θα σηκωθώ και θα πάω στον Πατέρα μου και θα του πω: Πατέρα αμάρτησα στον Θεό και σ’ εσένα. Δεν είμαι άξιος πια να λέγομαι γιος σου» (Λουκάς 15:18-19).

Έτσι αλλάζει ο άνθρωπος: «Θα πάω στον Πατέρα». Και πήγε στον Πατέρα και ο Πατέρας τον δέχτηκε, τον συγχώρησε και του χάρισε μια καινούργια ζωή. Μέσα σε μια στιγμή έγινε ένας καινούργιος άνθρωπος, όπως το ίδιο καινούργιοι άνθρωποι έγιναν ο ληστής στο σταυρό, ο αρχιτελώνης Ζακχαίος, η Μαρία η Μαγδαληνή, ο δεσμοφύλακας των Φιλίππων (στην σημερινή Καβάλα).

Κι εμείς που είχαμε την ευλογία να βαπτισθούμε μικροί, τώρα που καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας, μπορούμε να πούμε και με τα δικά μας λόγια, τα λόγια που είπε αντί ημών ο νονός ή η νονά μας: «Αποτάσσομαι τον σατανά, συντάσσομαι με τον Χριστό!!!» Και όταν μπει ο Χριστός στην καρδιά, τότε όλα αλλάζουν.

† Μιχάλης Κανταρτζής