Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2023
«Δεν φοβάμαι! Ο Θεός είναι μαζί μου»
Ακόμα και τα ποντοπόρα πλοία, τα μεγάλα σα βουνά πλεούμενα, τρομάζουν όταν διαπλέουν τον απέραντο Ατλαντικό ωκεανό. Και όμως ένας τολμηρός θαλασσοπόρος, ο Τομ Μακλήν, αποφασίζει να περάσει την τρομερή αυτή υδάτινη μάζα μ’ ένα τρίμετρο καραβάκι. Ακούτε τί γράφει στο ημερολόγιό του:
«Έχω μόλις διασχίσει το ένα τέταρτο της διαδρομής. Όλα φαίνονται ότι τελειώνουν σύντομα και τόσο άδοξα. Στο ημερολόγιό μου γράφω «φρίκη, φρίκη, φρίκη». Όλα τα πανιά έχουν καταστραφεί. Το ένα το άρπαξε ένας δυνατός ανεμοστρόβιλος και το πέταξε σαράντα γυάρδες μακριά. Τα τεράστια σαν βουνά κύματα σκεπάζουν το μικρό μου «καρυδότσουφλο», που έχει μάκρος τρία μέτρα περίπου. Ζαλίζομαι, έχω εφιάλτες! Προσπαθώ να διατηρώ τις αισθήσεις μου. Αισθάνομαι τρομερούς πόνους σ’ όλο το σώμα από τα σκαμπανεβάσματα. Σ’ αυτό το εφιαλτικό διάστημα γράφω στο ημερολόγιο μου: Δεν φοβάμαι! Ο Θεός είναι δίπλα μου!»
Αν και τα κύματα του Ατλαντικού είναι βουνά θεόρατα, αν και απειλούν ν’ αναποδογυρίσουν και να βουλιάξουν το μικρό μου πλεούμενο, αν και ο άνεμος έχει αρπάξει όλα τα πανιά μου, αν και ουρλιάζει η πλάση γύρω μου, εγώ διατηρώ βουνά πίστεως στο Θεό! Χορεύει στα κύματα η τρίμετρη βάρκα μου, δεν χορεύει η καρδιά μου! Ηρεμία απόλυτη στο εσωτερικό μου! Ήρεμα γράφω μέσα σ’ αυτή την κοσμοχαλασιά. Δεν φοβάμαι! Ο Θεός είναι δίπλα μου»!
Τελικά σώθηκε ο πιστός Μακλήν και έφτασε σώος και ασφαλής στον προορισμό του.
(Από το βιβλίο, Σ’ ευχαριστώ για τον πόνο, Θεόδωρος Κ. Βγόντζας, σελ. 150, 151)
Ιούλιος - Αύγουστος 2023
Αν σπείρεις πίστη, θα θερίσεις θαύματα!!
Ένας αυτοκράτορας, στην Άπω Ανατολή, καταλάβαινε ότι είχε φτάσει η ώρα να διαλέξει το διάδοχό του. Αντί να διαλέξει έναν από τους βοηθούς του ή ένα από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό. Προσκάλεσε μια μέρα πολλούς νέους και τους είπε: «Έφτασε η ώρα μου να διαλέξω τον επόμενο αυτοκράτορα και θα διαλέξω έναν από σας. Γι’ αυτό θα δώσω στον καθένα σας από ένα σπόρο. Θέλω να τον φυτέψετε, να τον ποτίζετε και σε ένα χρόνο να φέρετε να δω ό,τι έχει φυτρώσει κι εγώ θα κρίνω από τα φυτά ποιος θα είναι ο επόμενος αυτοκράτορας!»
Ένα αγόρι, ο Λίνγκ, ήταν κι αυτός εκεί και πήρε ένα σπόρο, πήγε σπίτι του και γεμάτος ενθουσιασμό φύτεψε το σπόρο του και τον πότιζε καθημερινά. Ύστερα από τρεις περίπου εβδομάδες, μερικοί από τους άλλους νέους άρχισαν να μιλούν για τους σπόρους τους και τα φυτά τους, που είχαν αρχίσει να μεγαλώνουν. Ο Λίνγκ παρακολουθούσε το σπόρο του, αλλά τίποτα δεν φύτρωνε. Πέρασε ο καιρός κι ακόμα τίποτα.
Τελικά ο χρόνος πέρασε και όλοι οι νέοι του βασιλείου θα πήγαιναν τα φυτά τους στον αυτοκράτορα για επιθεώρηση. Όταν έφτασε εκεί, έμεινε κατάπληκτος από την ποικιλία των φυτών που είχαν καλλιεργήσει οι άλλοι νέοι. Ο Λίνγκ, όμως, ακούμπησε την άδεια γλάστρα του στο πάτωμα. Πολλοί από τους άλλους άρχισαν να τον περιγελούν.
«Τι μεγάλα φυτά, δέντρα και λουλούδια καλλιεργήσατε!», είπε ο αυτοκράτορας. «Σήμερα ένας από σας θα εκλεγεί ο επόμενος αυτοκράτορας!» Ξαφνικά διέκρινε το Λίνγκ με την άδεια γλάστρα του, στο πίσω μέρος της αίθουσας. Αμέσως διέταξε τους φρουρούς να τον φέρουν μπροστά του. Ο Λίνγκ κατατρόμαξε. Ο αυτοκράτορας τον ρώτησε πώς λέγεται. «Λέγομαι Λίνγκ», απάντησε. Οι υπόλοιποι άρχισαν να γελούν και να τον κοροϊδεύουν. Ο αυτοκράτορας ζήτησε να ηρεμήσουν όλοι. Κοίταξε τον Λίνγκ και κατόπιν ανήγγειλε στο πλήθος: «Ιδού ο νέος σας αυτοκράτορας! Το όνομά του είναι Λίνγκ!»
Ο Λίνγκ δεν μπορούσε να το πιστέψει! Τότε ο αυτοκράτορας είπε: «Πριν από ένα χρόνο, έδωσα στον καθένα σας από ένα σπόρο. Η αλήθεια είναι ότι έδωσα σε όλους σας βρασμένους σπόρους, που βέβαια δεν θα φύτρωναν. Όλοι σας, εκτός από τον Λίνγκ, μου φέρατε δέντρα, φυτά και λουλούδια. Όταν ανακαλύψατε ότι οι σπόροι δεν θα βλάσταιναν, αντικαταστήσατε το σπόρο που σας έδωσα μ’ έναν άλλο. Ο Λίνγκ ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος και την εντιμότητα να μου φέρει μια γλάστρα που είχε μέσα το δικό μου σπόρο. Γι’ αυτό είναι αυτός που θα γίνει ο νέος αυτοκράτορας!»
Αν σπείρεις εντιμότητα, θα θερίσεις εμπιστοσύνη, που είναι πίστη.
Αν σπείρεις πίστη, θα θερίσεις θαύματα!!
Μάρτιος - Απρίλιος 2023
«Θα συγχωρώ τους αιτίους για να παρηγορηθεί η ψυχή μου... »
Τα παραπάνω λόγια εκφράζουν την πίστη του πατέρα Χριστόδουλου, πατέρα του 23χρονου φοιτητή Κυπριανού, που έχασε τη ζωή του στο τραγικό δυστύχημα της σύγκρουσης των τραίνων στα Τέμπη. Τα είπε στον επικήδειο που εκφώνησε για το παιδί του,. Ένας επικήδειος λόγος γεμάτος με σεβασμό και πίστη στον Θεό και αγάπη στον γιό του, που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, απόσπασμα του οποίου παραθέτουμε παρακάτω:
Ο πατέρας Χριστόδουλος είπε στον γιο του:
«Τώρα ο Θεός είναι δίπλα σου γιε μου, δίπλα στην πολυμαρτυρική σορό σου, αλλά είναι δίπλα και στην όλο φως ψυχή σου.
Όταν έμαθα ότι το περιστατικό έχει νεκρούς, προσευχήθηκα και είπα: Θεέ μου, όχι τον γιο μου. Αλλά πάλι μία κραυγή από μέσα μου μου λέει: γιατί όχι τον γιο σου; Οι άλλοι είναι λιγότερης αξίας από τον γιο σου; Μάτωσε η ψυχή μου. Αν ήταν η ώρα του να φύγει εσύ ποιος είσαι να πεις το αντίθετο, αν ο Θεός έτσι το οικονομεί; Μα είναι παιδί μου, το αγαπώ! Όμως δεν είναι μόνο παιδί μου, πρώτα και πάνω από όλα είναι ένα παιδάκι του Θεού που μου το εμπιστεύτηκες Θεέ μου να το φροντίσω και να γίνει όσο το δυνατόν εικόνα του δικού σου υιού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού! Είχαμε φροντίσει λοιπόν με την παπαδιά ο Κυπριανός να μη μείνει ποτέ ακοινώνητος, ακόμα και από μικρό παιδί.
Ο Κυπριανός είχε μία πραότητα, μία όρεξη για ζωή, ήταν πάρα πολύ εγκρατής, ενώ εγώ δεν είμαι καθόλου εγκρατής. Η σχέση του με τον Θεό ήταν σχέση ακριβείας και δεν έκανε εκπτώσεις με τον εαυτό του. Δεν χρειάστηκε ποτέ να του κάνω παρατήρηση. Ότι του ζητούσα το φρόντιζε χωρίς να το ξαναπώ. Από 10 ετών ρωτούσε και ξεκαθάρισε μέσα του την τριαδικότητα του Θεού μας. Στην υπακοή ήταν πρώτος μέσα στο σπίτι. Έτρεχε να εφαρμόσει αυτό που του ζητούσαμε, διότι χαιρόταν να προσφέρει στους άλλους.
Δόξα σοι ο Θεός. Ευχαριστώ Θεέ μου για το δώρο που μου έκανες».
Ευχαριστούμε τον Θεό που ο π. Χριστόδουλος δεν κατηγόρησε κανέναν, αλλά δόξασε τον Θεό με όλη του την καρδιά, όπως τόσο χαρακτηριστικά ανέφερε παραπάνω. Ευχαριστούμε τον Θεό για τέτοιους ιερείς και λαϊκούς που μας δίνουν το παράδειγμα να τους μιμηθούμε.
Κ. Γεννάδης
Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2023
«Για το καλό μου» 
Ο Μανωλιός βόσκει καμιά διακοσαριά γιδοπρόβατα σε κάποιο Χανιώτικο χωριό. Κάθε Κυριακή κάνει λίγο παρέα στα ζώα του στη μάντρα (ταϊσμένα, ποτισμένα) και μετά κατεβαίνει στο χωριό να λειτουργηθεί, να προσευχηθεί για τα «κοπέλια» του, τη γυναίκα του, τα ζωντανά του. Ο Μανωλιός είναι πιστός άνθρωπος. Όπως σαλαγά τα πρόβατά του λέει μέσα του, την καρδιακή προσευχή: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Πότε τη λέει δυνατά, πότε από μέσα του. Είτε καλό παθαίνει, είτε κακό, πάντα δοξολογεί το Θεό και λέει: «Δοξασμένο το Όνομά Σου Κύριε. Ότι μας δίδεις Εσύ, είναι ωφέλιμο».
Κάποτε βαριά αρρωσταίνει. Ο Μανωλιός αναγκάζεται να κατέβει στα Χανιά, για να βρει την υγειά του. Οι γιατροί του λένε ότι πρέπει να πάει στην Αθήνα για εγχείρηση καρδιάς. Ο Μανωλιός πάντοτε επαναλαμβάνει τη φράση: «Αυτό είναι για το καλό μου»!
Κάποια μέρα κάνει κάτι μικροψώνια, ξεχνιέται και βλέπει ότι πρέπει να τρέξει στο λιμάνι για να προλάβει το πλοίο. Απροσδόκητα σκοντάφτει σε μια πέτρα, πέφτει κάτω και σπάζει το δεξί του πόδι! Γρήγορα μεταφέρεται πάλι στο νοσοκομείο. Οι γιατροί τακτοποιούν το πόδι σε νάρθηκα και τοποθετούν τον Μανωλιό σε κάποιο κρεβάτι. Εδώ συνέχεια μονολογεί!
– Δοξασμένο τ’ όνομά Σου, Κύριε! Αυτό είναι για το καλό μου!
Μια νοσοκόμα ακούει το Μανωλιό, παραξενεύεται και περίεργα ρωτά.
– Ίντα ψουψουρίζεις, μπάρμπα;
– Να, κόρη μου, έσπασα το πρωί το πόδι μου και δοξάζω το Θεό, γιατί πιστεύω πως είναι για το καλό μου!
– Εκουζουλάθηκες, Μανωλιό; Έσπασες τον πόδα σου, έχασες το καράβι, επαδά θα μείνεις τουλάχιστον ένα μήνα! Όλα αυτά είναι για το καλό σου;
– Εγώ, κόρη μου, δεν στενοχωριέμαι καθόλου! Πιστεύω ότι όλα όσα δίνει ο καλός Θεός είναι για το καλό μας.
Την άλλη μέρα η ίδια νοσοκόμα τρέχει στο θάλαμο του αρρώστου.
– Μανωλιό! Μανωλιό!
– Ίντα φωνάζεις, αδελφή; Τρέχει τίποτε;
– Ναι, είσαι τυχερός άνθρωπος! Να πας ν’ ανάψεις μια λαμπάδα ίσαμε το μπόϊ σου!
– Γιάντα αδελφή; Ίντα ‘γινε;
– Δεν έμαθες τίποτε;
– Όϊ - Όϊ!
– Βούλιαξε στη Φαλκονέρα το «Ηράκλειο» (Δεκέμβριος 1962). Έχουν πνιγεί πολλοί άνθρωποι! Άγιο είχες, Μανωλιό, άγιο!
Ο Μανωλιός κάγκελο! Σταυροκοπιέται συνεχώς και μονολογεί.
Δοξασμένο τ’ όνομά Σου! Έσπασα το πόδι μου και γλίτωσα τη ζωή μου! Τώρα θάμουνα μακαρίτης!
Δεν στο ‘λεγα αδελφή; Δεν έχω δίκιο; Ό,τι δίνει ο Θεός είναι για το καλό μας!
(«Σ’ Ευχαριστώ», «Για το καλό μου», σελ. 151, 152)
Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2022
Δυσάρεστα Γεγονότα
Ο μικρός παραπονιέται στη μαμά του ότι όλα του πάνε στραβά. Η οικογένεια θα μετακομίσει και θα αναγκαστεί να αλλάξει σχολείο και φίλους. Ο γιατρός είπε ότι πρέπει να φορέσει κολάρο για να διορθώσει μια κακή κλίση της σπονδυλικής του στήλης. Ούτε να το σκέφτεται δεν θέλει. Γιατί όλα τα στραβά συμβαίνουν σ’ αυτόν; Η μητέρα εκείνη την ώρα έφτιαχνε ένα κέικ. Όπως είχε όλα τα υλικά πάνω στο τραπέζι, λέει στον γιό της:
– Θέλω να δοκιμάσεις ένα-ένα αυτά με την γλώσσα σου.
Ο γιός της την κοιτάζει απορημένος. Η ζάχαρη είναι γλυκιά στη γεύση, μα το αλεύρι, το κακάο, το ωμό αυγό!. Όπως ακριβώς εγώ ανακατεύω υλικά που είναι νόστιμα με άλλα που δεν είναι, το αποτέλεσμα όμως θα είναι ένα όμορφο μυρωδάτο γλυκό, έτσι και ο Θεός στη ζωή των παιδιών Του εργάζεται με ευχάριστα και δυσάρεστα σε μας γεγονότα, με τελικό του στόχο μια ζωή ευλογημένη, αλλά και δόξα αιώνια. Πίσω από κάθε περιστατικό της ζωής μας βρίσκεται ο Θεός, που με αγάπη ρυθμίζει τα πάντα για το καλό μας. Αυτό βέβαια αφορά εκείνους που Τον αγαπούν και Τον έχουν Κύριο τους στην καρδιά τους, αποδεικνύοντας με τις καθημερινές τους επιλογές την παραπάνω πίστη και αγάπη τους στον Θεό.