Η Ιστορία Μιας Έκτρωσης Που Δεν Έγινε
  • μέγεθος γραμματοσειράς +

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2020

 

Η Ιστορία Μιας Έκτρωσης Που Δεν Έγινε

(Irina Roxana IONESCU)

ioanna

Γράφω από τη θέση μιας μητέρας που έπρεπε να διαλέξει και διάλεξε σωστά. Και αυτό υπό τις συνθήκες που είχα εγώ η ίδια δημιουργήσει, κάνοντας ό,τι χειρότερο μπορούσα για να φθάσω σε μια αξιοθρήνητη κατάσταση.

Ήμουν έγκυος στην 11η εβδομάδα όταν το ανακάλυψα. Επειδή έπασχα από μανιοκαταθλιπτική ψύχωση έπαιρνα δύο δυνατά τοξικά φάρμακα (το Fluanxol και την Carbamazepine). Δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να κάνω παιδί με τον άνδρα που είχα κοιμηθεί σαν από απόγνωση και τον οποίο δεν τον ήθελα δίπλα μου.

Σκεφτόμουν ότι ίσως η θεραπεία που έκανα θα λειτουργούσε από μόνη της ως αντισυλληπτικό. Και να που βρέθηκα έγκυος, με τον κίνδυνο να γεννήσω ένα ανάπηρο παιδί. (Το Carbamazepine που έπαιρνα τους τρεις πρώτους μήνες μπορεί να προκαλέσει βλάβη στη σπονδυλική στήλη του παιδιού.) Ήμουν υπό μεγάλη πίεση. Η γυναικολόγος μου είπε να κάνω αποβολή όσο πιο γρήγορα, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα φάρμακα που πήρα και τη ψυχική μου κατάσταση. Η μητέρα μου με πίεζε κατατρομαγμένη για το τι μπορεί να επακολουθήσει, ο πατέρας του παιδιού το ίδιο. Όμως η εναλλακτική λύση –η έκτρωση– με τρόμαζε ακόμη πιο πολύ: θα γινόμουν δολοφόνος του ίδιου του παιδιού μου, στερώντας του το πιο θεμελιώδες δικαίωμα μιας ανθρώπινης ύπαρξης, το δικαίωμα να ζήσει.

Μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος, έτυχε να δω στη τηλεόραση μια εκπομπή που αναφερόταν σε παιδιά με σοβαρές αναπηρίες. Άλλα είχαν σύνδρομο Down, άλλα είχαν γεννηθεί χωρίς χέρια ή πόδια, αλλά έδειχναν ευτυχισμένα που οι γονείς τους διάλεξαν για αυτά τη ζωή.

Δεν είχε σημασία που εγώ ήμουν άρρωστη, ανύπανδρη, άνεργη και με τη σκοτεινή προοπτική να γεννήσω ένα παιδί ανάπηρο.

Το παιδί που βρισκόταν στη κοιλιά μου θα διάλεγε τη ζωή ……

Γι’ αυτό ήταν η μοναδική ευκαιρία να δει το φως της ημέρας. Η γενετική το έχει αποδείξει προ πολλού: είμαστε μοναδικοί και ανεπανάληπτοι. Έτσι, παλεύοντας πρώτα με τις φοβίες μου και τα αρνητικά μου συναισθήματα, αποφάσισα να αφεθώ στο έλεος και τη συγχώρεση του Ιησού Χριστού και της Παναγίας, στην οποία προσευχόμουν ακατάπαυστα να μην πέσουν οι αμαρτίες πάνω στο παιδί μου και να γεννηθεί υγιές.

Αν και δεν επιθυμούσα να γίνω μητέρα, από τη στιγμή που αποφάσισα να απορρίψω τη τρομακτική εναλλακτική λύση της έκτρωσης, αισθανόμουν μέσα μου ψυχική ειρήνη και ψυχική δύναμη.

Αν και μέχρι τους εννέα μήνες δεν ήταν καθόλου εύκολα (έβγαλα ένα φρονιμίτη που με πονούσε τρομερά, πέρασα δύο ιώσεις και μια βαριά γρίπη τον έβδομο μήνα, ενώ τον τελευταίο μήνα είχα τα πόδια υπερβολικά πρησμένα και ανεβασμένη τη πίεση), ωστόσο χωρίς να πάρω κάποιο φάρμακο από αυτά που έπαιρνα για τα νεύρα, η ψυχική μου κατάσταση ήταν σταθερή.

Τελικά γέννησα τον Ιανουάριο του 2004. Ο γιατρός που με είχε μαλώσει επειδή ήθελα να γεννήσω παρά τα προβλήματά μου, ανακοίνωσε πρώτα στους γονείς μου ότι είχαν μια υγιέστατη εγγονή που ζύγιζε 3,900kg.

Είδα την κόρη μου Ιωάννα την επομένη ημέρα και νόμιζα ότι ονειρεύομαι. Και όλα αυτά, επειδή από μια στιγμή και μετά χρησιμοποίησα την ελευθερία του να διαλέξω, σεβόμενη την ελευθερία μιας ανθρώπινης ύπαρξης.

(Περιοδικό Lumea Creditei, Νοέμβριος 2008)

Το Σύμβολον της Πίστεως

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών, και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου, και Μαρίας της Παρθένου, και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου, και παθόντα, και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόνται εις τους ουρανούς, και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της Βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Αγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών. Εις Μίαν, Αγία, Καθολικήν, και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ έν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών, και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.

Θα μας βρείτε

Σατωβριάνδου 31 - AΘHNA 104 31 1ος όροφος  (η είσοδος μας είναι διαφορετική της πολυκατοικίας)

Τηλέφωνο: 2105227726

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Top