Μάρτιος - Απρίλιος 2018
Οι Σύζυγοι ως Ζεύγος Αγάπης
H αγαπητική ενότητα του άνδρα και της γυναίκας μέσα στο γάμο εκφράζεται με τη φράση «έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν». Εκείνοι που πριν το μυστήριο του γάμου ήταν δύο, τώρα γίνονται ένα σώμα. Δύο πρόσωπα που, ενώ διατηρούν τη μοναδικότητά τους, πορεύονται σε μία κοινή ζωή αγάπης και προσφοράς.
Η αγαπητική ένωση των συζύγων είναι το μεγάλο πνευματικό κεφάλαιο της συμπορεύσεώς τους. «Ο πραγματικός πλούτος, η μεγαλύτερη περιουσία, είναι όταν ο άνδρας δεν βρίσκεται σε διχόνοια με τη γυναίκα του, αλλά είναι ενωμένοι σαν να είναι ένα σώμα. Έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν, λέγει. Αυτοί οι άνθρωποι, είτε φτωχοί είναι είτε άσημοι, είναι οι πιο καλότυχοι απ’ όλους, αφού κερδίζουν την αληθινή ηδονή, και περνούν τη ζωή τους με συνεχή γαλήνη». Αυτός είναι επιτυχημένος γάμος: Δύο σώματα σε μια ψυχή. Παντού και πάντα μαζί με τον Χριστό.
Με την ιερολογία του μυστηρίου του γάμου, η Εκκλησία εύχεται να δώσει ο Θεός στους συζύγους ομόνοια ψυχών και σωμάτων. Ο λόγος αυτός εκφράζει το βάθος της αγάπης που θα προσπαθήσουν να βιώσουν ο άνδρας και η γυναίκα. Αγάπη που αγκαλιάζει ολόκληρη την ύπαρξη των συζύγων: Ψυχές και σώματα.
Ο απόστολος Παύλος, μιλώντας γι’ αυτή τη στενή ενότητα του ζεύγους στο γάμο, κάνει αναφορά στη σχέση του Χριστού με την Εκκλησία: «Αι γυναίκες τοις ιδίοις ανδράσιν υποτάσσεσθε ως τω Κυρίω, ότι ο ανήρ εστί κεφαλή της γυναικός, ως και ο Χριστός κεφαλή της Εκκλησίας… Οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την Εκκλησίαν και εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής,… ίνα ᾖ αγία και άμωμος. Ούτως οφείλουσιν οι άνδρες αγαπάν τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα. Ο αγαπών την εαυτού γυναίκα εαυτόν αγαπά».
Από τη γυναίκα ζητείται η εν αγάπη υποταγή στην κεφαλή, που είναι ο άνδρας, σαν να υποτάσσεται στον ίδιο τον Χριστό (ως τω Κυρίω). Από τον άνδρα ζητείται αγάπη προς την γυναίκα παρόμοια με την αγάπη του Χριστού προς την Εκκλησία (καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την Εκκλησίαν). Από την κεφαλή (τον άνδρα) ζητείται να αγαπά το σώμα, και από το σώμα (τη γυναίκα) να αγαπά με σεβασμό και υποταγή την κεφαλή.
(Το Μυστήριον του Γάμου, Ιερομ. Γρηγορίου, σελ. 31,32)
