– Για ποιο λόγο φάνηκε το Πνεύμα σε σχήμα γλωσσών;

Αφ’ ενός για να επιδείξει τη συμφυία του, τη σχέση του με το Λόγο του Θεού, γιατί τίποτε δεν είναι συγγενέστερο προς το λόγο από τη γλώσσα. Συγχρόνως δε και για τη χάρη της διδασκαλίας, γιατί ο κατά Χριστόν διδάσκαλος χρειάζεται χαριτωμένη γλώσσα.

– Γιατί φανερώθηκε το Άγιο Πνεύμα ως πύρινες γλώσσες;

Όχι μόνο για το ομοούσιο του Πνεύματος προς τον Πατέρα και τον Υιό (γιατί πυρ είναι ο Θεός μας), αλλά και για τη διπλή ενέργεια του κηρύγματος των Αποστόλων. Γιατί μπορεί συγχρόνως να ευεργετεί και να τιμωρεί. Όπως το πυρ έχει διπλή ιδιότητα και να φωτίζει και να φλογίζει, έτσι και ο λόγος της διδασκαλίας, αυτούς που υπακούουν φωτίζει και αυτούς που απειθούν παραδίδει τελικά σε πυρ και κόλαση. Είπε δε γλώσσες, όχι πυρός, αλλά σαν πυρός, για να μη νομίσει κανείς ότι το πυρ εκείνο είναι αισθητό και υλικό, αλλά να αντιληφθούμε την φανέρωση του Πνεύματος σαν με παράδειγμα.

– Για ποιο λόγο οι γλώσσες φάνηκαν να διαμερίζονται σ’ αυτούς;

Γιατί μόνο στο Χριστό - που ήλθε και αυτός από πάνω - δεν δίδεται με μέτρο το Πνεύμα από το Πατέρα. Εκείνος και κατά σάρκα ακόμη είχε ολόκληρη τη θεία δύναμη και την ενέργεια, ενώ σε κανέναν άλλο δεν έγινε χωρητή όλη η χάρη του Πνεύματος, αλλά ατομικά ο καθένας αποκτά, άλλος το ένα και άλλος το άλλο από τα χαρίσματα, για να μη νομίσει κανείς ότι η από το Πνεύμα διδόμενη στους αγίους χάρη είναι φύση.